Week 19: Vaak op pad

Als lokale politicus ben je vaak op pad, ongeacht of je een actieve vrijwilliger bent of dat je fractielid bent. De meeste politici hebben een gewone baan: ze werken overdag voor een baas, als ZZP’er of als werkgever. Ook de mensen die wij als politieke partij willen informeren of – belangrijker nog – bij wie we informatie willen halen zijn niet allemaal in staat om overdag af te spreken. Daarom vinden de meeste politieke activiteiten in de avonduren en de weekenden plaats. Activiteiten die in de ochtend of middag plaatsvinden, zoals een ondernemersontbijt of een rondleiding in een bedrijf, slaan we meestal over. Je kunt immers niet steeds vrij nemen en van je werk wegblijven.

Maar de avonduren en de weekenden zijn ook precies die momenten dat je partner of je gezin iets met jou zou willen ondernemen. “Moet je alweer vergaderen vanavond?” is dan ook een vraag die fractieleden regelmatig van het thuisfront krijgen en zeker als ze al een paar jaar in de politiek zitten.

Als fractieleden liggen we nog weleens in een spagaat. Wat gaat voor: de dansuitvoering van je kind of de regionale bespreking over de WMO? Welke keuze maak je: je verjaardag vieren of campagne voeren, want over veertien dagen zijn er verkiezingen en je hoopt op een plaatsje in de gemeenteraad.

Als je er altijd voor kiest om liever bij je kind(eren), je gezin en je vrienden te zijn, dan kun je geen politicus zijn. Jij en je partner/gezin moeten bereid zijn offers te maken en werkzaamheden in het huishouden anders in te delen, zodat jij je in de politieke arena kunt begeven. Nu klinkt dat zwaarder dan het is, want het voelt voor ons vaak niet als een offer brengen. Wij zien het meer als investering. Politiek is namelijk heel leuk, dynamisch, leerzaam en ook daar lopen mensen rond die tot je vrienden (gaan) behoren. Maar de thuissituatie verandert wel als je de politiek in gaat. Regelmatig ga je na het avondeten de deur uit in plaats van dat je samen afwast en naar het journaal kijkt. Een gesprek met vrienden over ‘Wie is de mol?’ of ‘Dokter Tinus’ zit er niet meer in, want je kijkt veel minder naar de televisie. Niet jij, maar je partner brengt voortaan de kinderen naar bed. Je gaat niet meer elke zondagmiddag een wandeling door het bos maken of naar de kinderboerderij, want je moet nog stukken lezen. Je gaat niet naar de verjaardag van je vriendin, maar naar een politieke ledenraad.

“Je krijgt er ook zoveel voor terug” zeggen ze vaak over kinderen. Dat geldt gelukkig ook voor de politiek. Je komt nog eens ergens en je hebt hele leuke gesprekken met mensen die je anders nooit zou ontmoeten. Je komt op plaatsen waar bijna niemand anders komt en je mag bij heel veel bedrijven een kijkje in de keuken nemen. Je kunt de taken en bijeenkomsten gelukkig een beetje verdelen met je collega’s. Het ene onderwerp ligt de een beter en het andere onderwerp sluit beter aan bij de ander. Zelden worden we geacht met de hele fractie ergens aanwezig te zijn en dus proberen we de bijeenkomsten zo veel mogelijk te verdelen onder de fractieleden, zodat we bij zoveel mogelijk bijeenkomsten aanwezig kunnen zijn. Niet zelden zijn we vier avonden per week én een deel van het weekend onder de pannen. Naast de gebruikelijke raadsvergadering op maandag, ons wekelijkse fractieoverleg op woensdag en het nodige lees- en schrijfwerk voor de volgende raadsvergadering zijn we ook deze week weer voor diverse andere bijeenkomsten op pad geweest.

Op dinsdagavond was er een speciale avond in de raadzaal over ‘integriteit’ voor alle raads- en commissieleden. Het was een luchtige, interessante avond over een belangrijk onderwerp: hoe voorkom je als raadslid belangenverstrengeling en vriendjespolitiek. Wat mag er wel en niet en hoe voorkom je (de schijn van) eigenbelang bij een politieke beslissing?

Op woensdagmiddag gingen we op werkbezoek bij Circus Nevermind. Zij moesten door een beslissing van brandweer en gemeenteraad verhuizen van het Kwadranttheater naar het CKC en we wilden graag weten hoe een en ander is verlopen, hoe de nieuwe locatie bevalt en of er nog andere dingen spelen die wij als PvdA zouden moeten weten.
Op woensdagavond was niet de voltallige fractie bij elkaar op de fractievergadering, omdat het Kenniscafé van De Goede Woning een bijeenkomst was die we zeker niet wilden missen.

Vanmiddag ga ik met twee PvdA-collega’s op pad voor een ‘road-trip’ door de waterketen van waterschap Delfland waarbij we op de hoogte worden gebracht van onder andere de waterkwaliteit van ons drinkwater en de technieken van afvalwaterzuivering. De excursie is van 16.00 tot 19.00 uur. Onze zoon van 9 blijft daardoor vanmiddag 2,5 uur alleen thuis tussen 15.30 en 18.00 uur. Gelukkig kan dat nu, met een kind van 4 jaar zou dit niet kunnen. Waarschijnlijk neemt hij het ervan en kijkt 2,5 uur alleen maar filmpjes op YouTube, omdat er geen volwassene is die zegt dat het tijd is om te stoppen. Mijn partner doet als hij thuiskomt van zijn werk de boodschappen en maakt het avondeten klaar. Wat en waar ik eet weet ik nog niet, ik zie wel hoe het loopt, I go with the flow. Helemaal zeker ben ik niet van mijn zaak, want bijeenkomsten lopen geregeld uit, maar als het goed is ben ik op tijd thuis om de jongste nog welterusten te wensen.

Toch is het voor mijn gezin niet alleen maar kommer en kwel. Door de politiek kan ik mijn ei kwijt, ik ontwikkel mezelf, mijn zelfvertrouwen groeit, ik zit beter in mijn vel en mijn kinderen leren om zelfstandig te worden. Niet geheel onbelangrijk: ik krijg energie van deze activiteiten en ik voel me gelukkiger. En daar heeft mijn gezin ook profijt van.
Morgen heb ik niks op het programma staan dat met politiek te maken heeft. Die vrije tijd is niet meer zo vanzelfsprekend als vroeger en dus genieten we des te meer van elkaar. Ook dat is heel veel waard.

Bewaren