Week 7: Raadsexcursie

Eens per jaar gaan de fractieleden, wethouders, de leden van de griffie en de burgemeester op excursie: een uitstapje met educatieve doeleinden. Onze burgemeester gaf aan in de uitnodiging: “Het programma is een combinatie van nuttig voor het werk en leuk om te zien en mee te maken. Daarbij is het ook een goed gebruik om een dag per jaar samen op te trekken in een informele sfeer.” En zo kwam het dat we gisteren met de bus vertrokken, bestemming onbekend.

Dat eerste, het nuttige stuk, daar kom ik zo op terug. Dat tweede, het punt van de informele sfeer is een hele belangrijke. Want: wie is wie nou eigenlijk in al die fracties?

Je eigen partijgenoten ken je uiteraard wel en alle overige spelers zie je elke maandag in wisselende samenstellingen in de commissie- en raadsvergaderingen. Welk gezicht bij welke partij hoort, weet je al snel. Maar de persoon achter dat gezicht, die leer je doorgaans lastig kennen. Het is net als ‘die meneer van de afdeling personeelszaken’ op je werk. Je kent hem van gezicht, je weet op welke afdeling hij werkt en misschien weet je ook hoe hij heet. Maar of hij getrouwd is, dat hij ’s avonds tennist, dat hij allergisch is voor katten en dat hij graag paté op zijn brood eet, dat weet je niet.

Dit geldt ook voor alle fractieleden. Hoe goed kennen we elkaar nu eigenlijk? We zijn tijdelijke bondgenoten, die allemaal voor de ‘BV Zoetermeer’ werken, maar we willen allemaal wat anders met en voor onze stad. Dus meer dan in een normale organisatie botst het weleens op onze werkvloer. En ook al ken je sommige raadsleden wel wat beter en is er een ‘klik’ met iemand van een andere fractie, als er een politieke beslissing moet worden genomen dan kan die ene leuke mevrouw toch ineens tegen jouw voorstel stemmen.

In een informele setting, waarin we – in ieder geval bij ons aan de dinertafel – zoveel mogelijk het onderwerp politiek hebben proberen te laten rusten, hebben we elkaar eens op een andere manier leren kennen. Er zat niemand van de PvdA aan mijn tafel en sommige personen had ik letterlijk nog nooit eerder gesproken. Aan tafel zat iemand die om goede redenen nooit alcohol drinkt, iemand die een hekel heeft aan buiten eten, iemand wiens partner een andere politieke voorkeur heeft dan hijzelf en dus niet op hem gestemd heeft, iemand die ongevraagd een hond in zijn schoot heeft geworpen gekregen, enzovoorts. Leuke gesprekken over hele andere dingen dan in de raadzaal. We hadden een onderhoudend gesprek over persoonlijke interesses en koetjes en kalfjes. Het was goed om de andere kant van de collega’s te leren kennen, de mens achter het ‘fractielid-van-een-andere-partij’.

Het nuttige deel van de dag bood een zeer afwisselend en leuk programma. We brachten een leerzaam bezoek aan Rotterdam. (PvdA-)burgemeester Ahmed Aboutaleb vertelde zijn visie op de metropoolregio Den Haag-Rotterdam, waar Zoetermeer ook deel van uitmaakt: waar willen we heen, hoe gaan we dat doen, wat gaat het kosten, hoe wordt dat gefinancierd, hoe verloopt de samenwerking in de regio. Interessante materie, verteld door een boeiende verteller, die uitgebreid de tijd voor ons nam. Ademloos hebben we zitten luisteren. Daarna volgde een presentatie over citymarketing. Ons werd uitgelegd hoe Rotterdam zich van een grotendeels vervallen havenstad in de jaren tachtig met veel innovaties, renovaties, slimme marketing en de slogan “Rotterdam. Make it happen.” was omgetoverd tot een hippe wereldstad waar je geweest moet zijn. En hoe kunnen we citymarketing eventueel toepassen op Zoetermeer?

Vervolgens gingen we door naar de beroemde Markthal van Rotterdam. Daar kregen we een interessante rondleiding, over de binnen- en de buitenkant van het immense gebouw. Over de archeologische vondsten die gedaan zijn bij de bouw. Over de voorzieningen voor mens, dier en omgeving. Zelfs de bijzonderheden van de prijswinnende parkeergarage kwamen aan bod. Er is ook gesproken met enkele ondernemers van de Markthal over hun ervaringen.

Tot slot gingen we aan het einde van de middag terug naar Zoetermeer voor een diner bij de Witte Raaf in Zoetermeer, waar we met smaak aten.

Bewaren

Bewaren